ผมตั้งใจเขียนบทความนี้ขึ้น มีวัตถุประสงค์ประการเดียวคือ เพื่อให้เป็นประโยชน์กับผู้คนที่ต้องเผชิญกับตัวเรือดในการหาทางป้องกันและกำจัดตัวเรือดให้พ้นไปจากชีวิตของตนเอง
เนื้อหาในบทความที่ผมเขียนนี้ เป็นเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมและครอบครัว ตั้งแต่เริ่มต้นที่ประสบปัญหาจากตัวเรือด วิธีการที่ผมพยายามจัดการกับมัน การศึกษาค้นคว้าหาวิธีการที่คาดว่าจะได้ผล จนกระทั่งเป็นวิธีการที่ผมมั่นใจว่าประสบผลสำเร็จในการจัดการกับตัวเรือด ข้อมูลที่เรียบเรียงอีกส่วนหนึ่งเป็นความรู้ที่ศึกษาค้นคว้าจากแหล่งข้อมูลในอินเตอร์เน็ท ซึ่งผมขอขอบคุณท่านทั้งหลายทั้งที่เป็นคนไทยและคนต่างประเทศที่ได้ช่วยกันบันทึกข้อมูลความรู้เหล่านี้ไว้ให้สืบค้นได้ และผมก็ต้องขอบคุณ เอ็ด และ อารต์ ที่ช่วยกันศึกษาค้นคว้า และคิดหาทางในการต่อสู้กับตัวเรือด จนในที่สุดหรืออย่างน้อยก็ถึงขณะนี้ที่ตัวเรือดไม่มารบกวนพวกเราอีกเลย
ถึงแม้ผมจะเชื่อว่าประสบการณ์โดยตรงของผมด้วยการใช้วิธีการนุ่งสเกิรต์พลาสติกคลุมเตียงและฟูก รวมทั้งการหุ้มหมอนด้วยพลาสติก และทำความสะอาดผ้าห่มผ้านวมด้วยการซัก อบ นี้ สามารถนำไปประยุกต์ใช้เพื่อป้องกันตัวเรือดอย่างได้ผล แต่อย่างไรก็ดี เหตุการณ์ที่ทำให้ตัวเรือดไม่มารบกวนพวกผมอีก อาจจะเป็นผลรวมจากองค์ประกอบหลายอย่าง เช่น การใช้สารเคมีในระยะแรก การอพยพออกจากบ้านเป็นเวลาถึง 4 เดือน การซ่อมพื้นปาร์เกร์ การทาสีผนังบ้านใหม่ การเลือกใช้เตียงใหม่ที่มีโครงเป็นเหล็กทาสีขาวใต้เตียงโล่ง ซึ่งมาตรการทั้งหมดนี้อาจมีผลสนับสนุนซึ่งกันและกันทำให้ตัวเรือดลดจำนวนลงก็ได้ อย่างไรก็ตาม ผมยังคิดว่า วีธีการง่ายๆ คือการนุ่งสเกริต์พลาสติกคลุมเตียงและฟูก การหุ้มหมอนด้วยพลาสติก และ ทำความสะอาดผ้าห่มผ้านวมด้วยการซักและอบ น่าจะพอเพียง ดังนั้น ผมจะยินดีมากหากว่า ครอบครัวหรือท่านผู้ใดที่ประสบปัญหาจากตัวเรือดและได้ทดลองใช้วิธีการนี้ ได้ช่วยกันประเมินว่าวิธีการดังกล่าวใช้ได้ผลจริงหรือไม่ แล้วช่วยกันเผยแพร่ข้อมูลต่อไป ก็น่าจะเป็นการสะสมความรู้เพื่อหาหนทางจัดการกับตัวเรือดที่มีประสิทธิภาพ มากยิ่งขึ้นต่อไปเรื่อยๆ
ผมคงต้องออกตัวว่า รูปแบบและวิธีการที่ผมเสนอไว้นี้ อาจมีความเหมาะสมเฉพาะกับเตียง ฟูก และที่นอน ในลักษณะหนึ่ง ซึ่งเป็นลักษณะทั่วไปที่คนในบ้านนอนบนฟูกที่วางบนเตียง แต่วิธีการที่ผมเสนออาจจะไม่เหมาะสมกับลักษณะของที่นอนที่แตกต่างไปก็ได้ เช่น การนอนกับเสื่อหรือฟูกที่ปูบนพื้น จากลักษณะของที่นอนแบบปูกับพื้นนี้ ผมไม่แน่ใจเลยว่า การป้องกันตัวเรือดด้วยการปูพลาสติกทับฟูกที่วางบนพื้นจะได้ผล อย่างที่ผมเสนอความเห็นไว้ว่า สาเหตุส่วนหนึ่งที่ทำให้ตัวเรือดเข้าไม่ถึงตัวคนที่นอนบนเตียง ก็เพราะข้อจำกัดในการไต่คลานในแนวดิ่งของตัวเรือดบนผิววัสดุของแผ่นพลาสติกใส ในกรณีการนอนกับเสื่อหรือฟูกที่วางกับพื้น การปูพลาสติกคงไม่ช่วยอะไรได้มากนัก
การหาทางป้องกันตัวเรือดไม่ให้มารบกวนคนที่นอนบนที่นอนที่วางราบกับพื้น หรือในลักษณะอื่นๆ จึงยังเป็นเรื่องที่ยังไม่สิ้นสุด และ คงต้องหาหนทางที่ป้องกันตัวเรือดได้อย่างจริงจังเพิ่มเติมอีก
นอกจากนี้ บทความของผมยังเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในบ้าน แต่ในความเป็นจริง ตัวเรือดสามารถระบาดในสถานที่อื่นๆ ได้ เช่น บนรถไฟ หรือ ในห้องพักตามโรงแรม อย่างที่เคยมีรายงานไว้แล้ว นอกจากนี้ ถ้ามีการสำรวจอย่างจริงจัง อาจจะพบตัวเรือดได้อีกหลายสถานที่ เช่น ในเรือนจำ ในห้องขังบนสถานีตำรวจ ในโรงภาพยนตร์ หรือในสถานที่ใดใดก็ตามที่มีผู้คนอยู่อาศัย ไม่ว่าจะเป็นแค่พักผ่อน หรือนอนหลับ และสถานที่นั้นอุณหภูมิไม่ร้อนจนเกินไป สถานที่เหล่านี้ล้วนเป็นที่ที่ตัวเรือดสามารถไปสิงได้ทั้งสิ้น การระบาดในสถานที่เหล่านี้จะเป็นแหล่งที่ตัวเรือดเพิ่มจำนวนขึ้น และแพร่กระจายต่อไปยังที่อื่นๆ ได้อย่างต่อเนื่อง
ด้วยเหตุนี้ มาตรการในการป้องกันตัวเรือดที่ดี จึงควรครอบคลุมสถานที่เหล่านี้ และผู้อาศัยในสถานที่ที่อาจเป็นแหล่งของตัวเรือด ควรสำรวจหาร่องรอยของตัวเรือดเป็นระยะอย่างต่อเนื่อง หากพบร่องรอยของตัวเรือด ก็คงต้องคิดหาและประยุกต์วิธีการป้องกันกำจัดตัวเรือดที่เหมาะสมสำหรับแต่ละสถานที่ ซึ่งก็คงต้องพิจารณาจากลักษณะของสถานที่ที่ตรวจพบ รูปแบบการอยู่อาศัยของคนในที่แห่งนั้นที่อาจแตกต่างกันไป โดยมุ่งหวังให้เกิดผลมากที่สุดสำหรับแต่ละสถานที่
สุทิน ทวี-ประอร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น