ศึกตัวเรือด (บทที่ 1 เปิดศึก)

ต้นเดือนพฤศจิกายน ปี 2553 ที่ผ่านมา อารต์บอกว่ามีผื่นคันที่ขาทั้งสองข้างหลายแห่ง และกลายเป็นแผลอักเสบ ตรวจกับอาจารย์ที่คณะแพทย์ที่อารต์เรียนอยู่ อาจารย์วินิจฉัยว่าเป็นรอยผื่นและแผลจากแมลงกัด ผมถามว่าไปโดนตัวอะไรที่คณะกัดมาหรือเปล่า อารต์บอกว่า ตอนอยู่คณะไม่มีอาการคันเลย มาคันตอนกลับบ้านช่วงวันหยุดเสาร์อาทิตย์

นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของศึกระหว่างผมกับตัวเรือดที่บ้าน

ก่อนอื่น ผมต้องเล่าให้ทราบก่อนว่า บ้านของเราอยู่ในคอนโดฯ คนอื่นภายนอกอาจจะเรียกคอนโดที่พวกเราอยู่ว่าคอนโดฯหรู ฟังดูเท่ แต่พวกเรากลับคิดว่า คอนโดฯหลังนี้เป็นเหมือนหมู่บ้านทรงสูงธรรมดา ไม่ได้มีความหรูหราพิเศษอะไร พวกเราอาศัยที่ห้องขนาดปานกลางหลังนี้มาสิบสองปีแล้ว สภาพห้องก็ค่อนข้างเก่า เรายังไม่เคยซ่อมแซมบ้านของเราสักที พื้นปาเก้ร์ในห้องนอนก็แตกร่อนออกมาเกือบหมดแล้ว

ที่สำคัญคือบ้านของเราค่อนข้างรก เพราะข้าวของ หนังสือ เอกสาร และยังมีของที่ได้รับแจกมาบ้าง คนอื่นให้มาบ้าง ที่พวกเราอยากจะบริจาค หรือ ทิ้ง แต่ก็ไม่ได้บริจาคเสียที และจะทิ้งก็ทิ้งไม่ลงเป็นจำนวนมาก ของที่สะสมมานับสิบปีให้ห้องขนาดปานกลางของเรา กินพื้นที่อยู่อาศัยในห้องของเราไปเป็นจำนวนมาก ไม่ต้องสงสัยเลยว่า การทำความสะอาดในบ้านที่ค่อนข้างรกรุงรังจะเป็นไปแบบกระท่อนกระแท่น และพื้นที่หลายจุดในบ้านเป็นซอกมุมที่ไม้กวาด ผ้าถูพื้น หรือ เครื่องดูดฝุ่นเข้าไม่ถึงมาเป็นเวลาแรมปี มีพื้นที่ในบ้านแห่งเดียวที่ได้รับการดูแลด้วยการดูดฝุ่นทำความสะอาดเป็นประจำ คือห้องนอนของพวกเรา เป็นห้องขนาดประมาณหกคูณหกตารางเมตร ติดแอร์เย็นฉ่ำ มีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกครบทุกอย่างที่พวกเราพอจะหามาได้ พวกเรานอนบนเตียงขนาดใหญ่ และพื้นที่ส่วนที่เหลือ ก็จะวางฟูกกับพื้นสำหรับเอ็ด และอารต์นอน

ขอย้อนกลับไปช่วงหลังจากที่อารต์บอกผมว่าเขาโดนตัวแมลงกัดจนเป็นผื่นคัน ผมมาคิดดูว่าเขาไปโดนตัวอะไรกัด ตอนแรกผมนึกไม่ออก คิดไปอาจจะเป็นยุง หรือแมลงบินอะไรบางอย่าง และไม่ได้คิดไปถึงว่า เขาจะโดนกัดในบ้านด้วยซ้ำ แต่ผมมาฉุกคิดได้ตอนที่ทำความสะอาดห้องนอน ในตอนที่ผมกำลังดูดฝุ่นจากเตียงนั่นเอง ผมก็เห็นตัวแมลง คล้ายๆ แมลงเต่าทองจำนวนสองสามตัว แต่ตัวสีน้ำตาลเข้ม ไม่มีปีก เกาะติดอยู่ที่รอยพับตรงบริเวณมุมของผ้าปูที่นอน และตรงบริเวณนั้น ผมเห็นรอยจุดเป็นดวงดำๆ ขนาดเล็กจำนวนหลายจุดกระจายอยู่ไปทั่วบริเวณ ผมดูดฝุ่นต่อไป และเริ่มสังเกตว่าแมลงพวกนี้มีอยู่ทั้งสี่มุมของผ้าปูที่นอนและผมยังเห็นรอยดวงดำๆ ขนาดเล็กอยู่ตามขอบเตียงอีกหลายแห่งด้วย

ณ ตอนนั้นเองที่ผมขนลุก และรู้ตัวแล้วว่า ผมกำลังเผชิญกับ เรือด ตัวร้ายในบ้านของผมเอง

ผมรีบบอกกับทุกคนในบ้าน ถึงสิ่งที่พวกเรากำลังเผชิญอยู่ แน่นอนว่า พวกเรายังไม่รู้ลึกซึ้งถึงความร้ายแรงของปัญหาที่พวกเราจะต้องประสบในระหว่างที่พวกเราจัดการกับตัวเรือด

สิ่งแรกที่ผมทำ คือผมยกฟูกออกมาทั้งหลัง จับมันตั้งขึ้น จากนั้นก็ยกแผงไม้รองฟูกออก จัดการดูดฝุ่นทำความสะอาดพื้นใต้เตียง และทุกซอกมุมของเตียง แล้วผมก็ใช้ผ้าชุบน้ำหมาดๆ เช็ดทำความสะอาดเตียง พอแห้งดีแล้ว ผมก็ใช้สเปรย์ตะไคร้หอมฉีดจนทั่วทั้งเตียง พื้นใต้เตียง และแม้กระทั่งส่วนของฟูกผมก็ฉีดพรมจนทั่ว ส่วนผ้าปูที่นอน และปลอกหมอน ผ้าห่ม ก็เปลี่ยนผืนใหม่ ผืนเดิมก็ส่งซักตามปกติ

แน่นอนว่า หลังจากทำความสะอาดเสร็จ ผมมีความมั่นใจว่า ผมทำได้อย่างเรี่ยมเร้เรไร และน่าจะจัดการกับตัวเรือดได้ คืนนั้น พวกเราเข้านอนตามปกติ แต่ผมยังไม่หลับ ตอนประมาณตีหนึ่ง ผมลุกขึ้นมา เอาไฟฉายส่องดูตามผ้าปูที่นอน และซอกมุมของเตียง ผมตกใจมากที่ยังเห็นตัวเรือดเดินไต่อยู่บนผ้าปูที่นอน และบนหมอน และมีสองสามตัวที่ซ่อนตัวอยู่ตามซอกเตียง ตอนนั้นดึกมากแล้ว และพวกเราก็ง่วง ผมทำอะไรไม่ได้มากนอกจากจัดการกับตัวเรือดที่เห็น

วันต่อๆ มา ผมพยายามทำความสะอาดเตียง และ ห้องนอนทุกซอกทุกมุม และใช้สเปรย์ตะไคร้ฉีดทุกจุด เผื่อว่าสารจากสเปรย์ตะไคร้หอมจะไล่ตัวเรือดได้ แต่ทุกคืนที่ผมตรวจหาพวกมันตอนดึก ผมก็ยังเจอมันอยู่ตลอด ถึงตอนนี้ ผมตระหนักดีแล้วว่า ยุทธการที่ผมใช้รบกับตัวเรือดที่ผ่านมาสามสี่วัน ใช้ไม่ได้ผลเลย และ ผมบอกกับตัวเองว่าศึกตัวเรือดครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก

เอ็ดนอกจากจะช่วยผมในการทำความสะอาดเตียง ยังช่วยค้นข้อมูลทางอินเตอร์เนทอีกด้วย พวกเราเริ่มรู้มากขึ้นว่า มีผู้คนเขียนเรื่องราวของตัวเรือดมากพอสมควร ประเด็นสำคัญคือ เราพยายามหารายงานเกี่ยวกับวิธีการกำจัดตัวเรือด แต่กลับไม่พบรายงานที่ชัดเจนใดใดเลยว่ามีวิธีการจัดการกับตัวเรือดได้อย่างเด็ดขาด ในบรรดาผู้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับวิธีกำจัดตัวเรือด ก็ล้วนเน้นไปที่การใช้สารเคมี หรือ การใช้สมุนไพร แน่นอนว่าส่วนใหญ่เป็นการโฆษณาผลิตภัณฑ์ แต่ไม่มีการรับรองผลว่าจะสามารถกำจัดให้หมดไป และที่สำคัญ บริษัทห้างร้านส่วนใหญ่ที่มีบริการกำจัดแมลง ก็ไม่พบว่ามีรายใดที่ระบุอย่างชัดเจนว่าสามารถกำจัดตัวเรือดได้ จากข้อมูลเหล่านี้ทำให้ผมเข้าใจว่า ศึกนี้ ต้องยึดหลักธรรมะที่ว่า อัตาหิ อัตโนนาโถ คือ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน เป็นยุทธศาสตร์ที่สำคัญประการหนึ่งด้วย

ที่จริงแล้ว ผมไม่นิยมการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต แต่ในกรณีนี้ ผมไม่รู้จะทำอย่างไรจริงๆ ผมตัดสินใจซื้อสารเคมีที่เป็นกระป๋องสเปรย์ฉีดพ่นที่เขียนสรรพคุณ (ที่จริงควรเรียกว่า สรรพโทษ มากกว่า) ว่ามีฤทธิ์ครอบคลุมทำลายตัวเรือดได้ และผมก็ยังซื้อสารเคมีแบบผงมาด้วย การตัดสินใจใช้สารเคมีนี้มีผลใหญ่หลวงต่อครอบครัวพวกเรา เพราะทันทีที่เราใช้สารเคมี พวกเราก็จะใช้ห้องนอนไม่ได้ พวกเราวางแผนว่า จะไปนอนที่คอนโดอีกที่หนึ่ง โดยที่ความจริงแล้ว ห้องที่พักที่คอนโดแห่งนั้นก็ยังไม่พร้อมเท่าไร ส่วนเอ็ดขอเป็นแนวหน้า ไม่ออกจากสนามรบ โดยจะนอนที่โซฟาด้านนอกห้องนอน  ผมก็ได้แต่เตือนว่า หลังจากที่ฉีดสเปรย์ไปแล้ว คงจะเข้าห้องนอนไม่ได้สักพัก

การใช้สารเคมีของผมเริ่มต้นในสัปดาห์ที่สองหลังจากที่ผมเปิดศึกกับตัวเรือด

ผมเริ่มทำความสะอาดห้องนอนด้วยการดูดฝุ่น และเช็ดทำความสะอาดแบบเดียวกับที่ทำเมื่อสี่ห้าวันที่ผ่านมาอีกครั้ง แต่แทนที่จะใช้ตะไคร้หอม ผมใช้สเปรย์สารเคมี ผมฉีดไปจนหมดสองกระป๋อง กระป๋องหนึ่งเป็นแบบที่มีหัวเข็มยาวๆ ยื่นออกมา ใช้ฉีดตามซอกมุมทั่วทั้งห้องนอน และ อีกกระป๋องหนึ่งเป็นแบบหัวฉีดพ่นให้สารเคมีกระจายฟุ้งออก ผมฉีดพรมไปทั่วพื้นผิวห้องนอนทุกจุดที่ฉีดได้ แล้วผมก็ปิดห้องนอน

ห้องนอนถูกปิดตายอยู่สี่คืน

ผมกลับไปที่บ้านของเราในเย็นวันที่สี่หลังจากที่ฉีดพ่นสารเคมี ผมทานข้าวเย็นและจัดแจงธุระต่างๆ ผมประเมินว่าตัวเรือดในห้องนอนของพวกเราน่าจะถูกจัดการไปเรียบร้อยแล้ว ผมสอบถามเอ็ดที่เป็นแนวหน้าและพักที่บ้านของเรามาตลอด โดยนอนบนโซฟาหน้าห้องนอน ผมถามว่านอนโซฟาสบายหรือเปล่า เอ็ดบอกว่านอนได้ แต่คืนวันก่อนหน้านี้ มีอาการคันที่ขาตอนกลางคืน ในวันนั้น ผมยังไม่เปิดห้องนอน กะว่าจะอบห้องนอนด้วยสารเคมีต่ออีกสักวันหนึ่ง

เมื่อครบสี่วันเต็มหลังจากใช้สารเคมี ผมกลับมาเปิดห้องนอนที่บ้าน และเริ่มต้นทำความสะอาดห้องอีกครั้ง กลิ่นของสารเคมีจางลงอย่างรวดเร็ว ผมและเอ็ดนอนที่ห้องนอน และคืนนั้นเอง หลังจากที่หลับสนิท ตอนประมาณตีสี่ เอ็ดก็ปลุกผมและบอกว่ามีอาการคันมาก ทั้งที่แขน ขา และหลัง ผมเองลุกขึ้นมา เปิดไฟ และตรวจดูที่ฟูก เราสองคนต่างมองหน้ากัน เพราะสิ่งที่เราเห็นคือ ตัวเรือดขนาดจิ๋ว ที่มีก้นป่องสีแดง เป็นจุดเล็กๆ กำลังไต่ไปมาอยู่บนผ้าปูที่นอนหลายตัว

วันรุ่งขึ้น ผมตรวจสอบโซฟาที่นอนชั่วคราวหน้าห้องนอนของเอ็ด ไม่ต้องสงสัยเลย ผมพบตัวเรือดคลานอยู่ที่พื้นใต้โซฟานั่นเอง ผมรู้ตัวแล้วว่า ศึกกับตัวเรือดครั้งนี้ ต้องยกระดับมาตรการให้ถึงที่สุดไม่เช่นนั้นคงไม่สามารถกำจัดตัวเรือดได้ และผมขอให้เอ็ดย้ายไปที่พักชั่วคราวของพวกเรา

เย็นวันนั้นเอง ผมจัดการกับห้องนอนผมแบบเดิมอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ผมไม่ได้ประกอบเตียงกลับเข้าไป ผมกลับฉีดสารเคมีแบบสเปรย์อีกรอบหนึ่ง และ ตั้งใจว่าจะปิดห้องนอนไว้ให้ได้อย่างน้อยสักหนึ่งเดือน ผมยังใช้สารเคมีแบบผงที่ซื้อมาเตรียมไว้ โดยไปบริเวณพื้นห้องนอน รอบๆ เตียง ทั่วทั้งห้อง แม้กระทั่ง พื้นที่นอกห้องนอน ผมก็ใช้สารเคมีแบบผงโรยไว้เป็นแนว รอบๆ ห้องด้วย เพื่อป้องกันไม่ให้มันคลานออกไปนอกห้องได้ แล้วผมก็ปิดบ้าน

ยกแรกในศึกกับตัวเรือดนี้ ถือว่าผมแพ้อย่างราบคาบ พวกเราถึงขนาดที่ต้องอพยพออกจากบ้านที่พวกเรารัก ที่หนักใจที่สุดคือ ผมไม่มีความมั่นใจเลยว่า ผมจะชนะศึกตัวเรือดนี้ได้อย่างไร

สุทิน ทวี-ประอร